Młodzieżowy Obóz Sylwestrowy w Zawoi, Jak co roku, w przerwie świątecznej pomiędzy ¦więtami Bożego Narodzenia a Nowym Rokiem, Chrześcijańska Fundacja Radość zorganizowała obóz dla nastolatków, tym razem w nowym ośrodku wczasowym Harnaś w Zawoi pod Babią Górą niedaleko słowackiej granicy. Zaprosiliśmy młodzież z czterech domów dziecka oraz z przyzborowych świetlic i klubów z Lublina, Świdnika, Elbląga, Olsztynka, Lubawy, Nidzicy i z Warszawy. Obóz ten, w sumie dla 93 uczestników, udało nam się zorganizować dzięki Bożemu Błogosławieństwu i współpracy z naszymi partnerami misyjnymi z USA i z Irlandii Północnej. Głównym mówcą był Dr Jeffrey Newswanger z USA a jego córka Hannah i jego przyszła synowa Kristina wraz z trójką wolontariuszy Vicky, Jolene i Daniel z Irlandii Północnej prowadzili warsztaty. Gościem specjalnym był Prezb. Mateusz Wichary, który usłużył Słowem w czasie środowej ewangelizacji. Natomiast uwielbienie w czasie społeczności porannych i wieczorowych prowadził Łukasz Nowicki. Oprócz warsztatów na miejscu, każdego dnia odbywały się wycieczki górskie. Pierwszego dnia Pastor Paweł Kugler poprowadził całą grupę na jeden z okolicznych szczytów - Magurkę, widoki były piękne – nie przeszkadzało błoto po kolana. Następnego dnia zwiedzaliśmy Zawoję, niektórzy wybrali się do pobliskiego wodospadu. Najciekawszą atrakcją okazała się wycieczka całodniowa do Zakopanego oraz Doliny Kościeliskiej (dla chętnych), w pełnym słońcu mogliśmy podziwiać zaśnieżone szczyty Tatr. Następnego dnia wybraliśmy się na sztucznie ośnieżony pobliski szczyt Mosorny Groń, na który wjechaliśmy kolejką.

Mimo tych wszystkich atrakcji oraz dobrego jedzenia, dla mnie osobiście, najlepszym czasem była ostatnia w tym roku społeczność, w czasie której mogliśmy wszyscy odczuwać obecność Bożą. Wspaniałe Słowo Jeff’a oraz uwielbienie i apel do otwarcia serca dla Boga sprawiło, że większość uczestników wyszła do przodu i długo modliła się o siebie wzajemnie, ale też o swoich liderów i o gości zza granicy. To było niesamowite duchowe przeżycie, które zbudowało nas wszystkich i dało impuls do dalszej pracy na Niwie Pańskiej. Wszystkich Was drodzy Bracia i Siostry prosimy o modlitwę o naszą służbę i o wsparcie finansowe na kolejne obozy dla dzieci i młodzieży, które planujemy w kolejnych miesiącach.
Niech Bóg Wam Błogosławi w tym Nowym Roku.

Henryk Podsiadły

Zmęczeni ale szczęśliwi podróżą dojechaliśmy na miejsce. Przywitało nas piękne słonko i serdeczny uśmiech Cioci Kasi. Ośrodek duży, wydał mi się labiryntem, ale w miarę szybko zapoznałam się z jego topografią. Po przydzieleniu grup, przystąpiłam do zapoznania się bliżej z moimi podopiecznymi. Wśród nich były osoby, które od lat jeżdżą na obozy i takie, dla których to był pierwszy taki obóz. Zapoznałam grupę z regulaminem. Pomagała mi zajmować się młodzieżą ciocia Justyna z Elbląga. Pierwszy dzień obozu upłynął na integracji grupy. Nadszedł czas na społeczność, na której swoje świadectwo przedstawił wujek Marcin. Pokazał mi i sądzę że nie tylko mi, jak udało mu się podnieść z jego mrocznej przeszłości, która była bez Boga. Jak zmieniło się jego życie, gdy Bóg w nim zawitał na dobre. Po wystąpieniu Marcina nastąpiła chwila ciszy i było to dla mnie bardzo wymowne jakie ów świadectwo zrobiło wrażenie na młodzieży. Następnie było uwielbienie Boga śpiewem. Po społeczności były lodołamacze, wspólne gry i zabawy. Był też czas na rozmowy wspólne z liderami.

Generalnie na obozie dużo rozmawialiśmy o Bogu: Bóg jako światłość, miłość, sprawiedliwość. Aż w końcu Bóg jako nasz Ojciec i my jako Jego dzieci. Na obozie uczyliśmy się współpracy w grupie, rozmowy ze sobą. w obecnej rzeczywistości, w dobie różnych gadżetów, rozmowa zanika. Siedząc obok siebie nie potrafimy rozmawiać ze sobą, a wystarczy że mamy w ręku telefon i nagle potrafimy rozmawiać z każdym i na dowolny temat. Gadżety dają nam pewną anonimowość i pewność siebie. Dużo trudniej jest wystąpić przed ludzmi i opowiedzieć kilka słów na swój temat. Obóz pokazuje że jest to możliwe, pomaga przełamać lody, uczy miłości do Boga i do ludzi.
Ula Górna, Elbląg